کاری که ما انجام می دهیم

شکستن چرخه تروما و خشونت

تروما سایه ای طولانی بر زندگی افرادی که تحت تاثیر قرار می دهد - افراد، خانواده ها، جوامع، مناطق و ملت ها - می اندازد.   تأثیر آن می‌تواند زندگی‌ها را برای سال‌ها، دهه‌ها یا حتی نسل‌ها ویران یا مختل کند و دائماً چرخه‌های خشونت و انتقام را آغاز کند.

​

مطالعات نشان داده است که  تجارب نامطلوب دوران کودکی  (ACEs) و تروما باعث افزایش خطر ابتلا به خشونت روانی، آسیب پذیری جسمی، آسیب روانی، سلامت جسمانی، آسیب روانی می شود. و مانع درگیری کامل با زندگی می شود. خودکشی جوانان در اروپا، آمریکای شمالی و حاشیه غربی اقیانوس آرام رو به افزایش است و آماری در مورد قلدری و سوء استفاده، افسردگی، اضطراب و ترومای گزارش شده رو به افزایش است.

​

مطالعات بین المللی به طور مداوم نشان می دهد که جوانان به ویژه در معرض فشار همسالان هستند و خطر بزهکاری در جوانان به بالاترین حد خود می رسد. مطالعات جوانان و جوانان محروم در سیستم قضایی همچنین به این واقعیت اشاره کرده است که "...ترس، اضطراب و ضربه هم خطر درگیری را افزایش می دهد" و هم به عنوان "نتیجه جوان بودن، محروم بودن" و/یا "منزوی بودن از نظر اجتماعی" (WHO-AIMS، 2015؛ UNWOMEN، 2010؛ Feminenza، 2011).

​

جوانان در جوامع مهاجر، به ویژه آنهایی که به دنبال پناه بردن از درگیری هستند، حتی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. خطر افسردگی، اضطراب، استرس پس از سانحه، روان پریشی در مهاجران حداقل 3 برابر بیشتر از جمعیت میزبان، پیامد «قرار گرفتن در معرض خشونت، قربانی شدن در درگیری، خودکشی، قاچاق انسان» (WHO، 2017) )، «ختنه زنان، ازدواج اجباری، عدم تحمل، بی خانمانی... جنایات خیابانی، رادیکالیزه شدن...» (یوروپل، 2017) «چالش های عمیقی را برای جوامع میزبان به همراه دارد» (IOM، 2017).

​

بحران سوریه و تهاجم داعش، کشورهای اطراف را با پناهندگان غرق کرد: ترکیه – 3 میلیون نفر. اردن- 1.8 میلیون عراق – 1.6 میلیون و همچنین 2 میلیون بیوه جنگی. اتحادیه اروپا-28 همچنین بیش از 1.3 میلیون «پناهنده و مهاجر، با میانگین سنی 28.1 سال» را پذیرفت (Eurostat, 2019). تقریباً "40٪ از آوارگان داخلی / پناهندگان، عمدتاً جوانان زن قادر به اتصال یا دسترسی به حمایت بهداشت روان نیستند" (WHO، 2019).

​

کارکنان اجتماعی که در این گروه‌های هدف خدمت می‌کنند، خطر عوارض جانبی بالایی دارند. منجر به "سندرم خستگی و ترومای ثانویه (STS)" در ایالات متحده آمریکا (Bride، 2016)، اتحادیه اروپا (Kizilhan و همکاران، 2018) و خاورمیانه (Plakas، 2016) می شود. STS بیشتر به عنوان "خستگی شفقت" و در بخش سوم "فرسودگی شغلی" توصیف می شود.

​

کسانی که با جوامع آسیب دیده و جوانان کار می کنند به طرز دردناکی از تأثیر آن آگاه هستند، اما اغلب متوجه می شوند که آنها نیز دسترسی محدودی به حمایت های بهداشت روانی مورد نیاز دارند، به ویژه در مناطق محروم یا آسیب دیده درگیری. همه گیر COVID-19 دسترسی به همه سطوح جامعه و در همه گروه های سنی را به شدت محدود کرده است.

​

خدمات درمان تروما و توسعه تاب‌آوری جامعه (THCRD) فضای امن و محافظت‌شده و با دقت طراحی‌شده‌ای را فراهم می‌کند که در آن کارگران جوان می‌توانند مهارت‌های بازتابی خود را بیشتر توسعه دهند و تغییرات درونی را تحریک کنند. این امر با جوامع میزبان محروم، پس از جنگ یا بیجاشدگان داخلی، جوانان محروم، افراد آواره، خانواده هایی با عوامل خطر پیچیده ثابت شده است. با سابقه استرس، اضطراب، تروما، درگیری، خشونت و سرکوب مبتنی بر جنسیت، و همچنین با کارگران جوانی که در این مکان‌ها خدمت می‌کنند. این امکان شناسایی ایمن اولیه ترس ها را فراهم می کند. ترس ها را به بن بست می رساند. زندگی درونی را تقویت می کند که تصمیمات را با خیال راحت اتخاذ کند. بسترهای پایدار برای خودبخشی، رهایی از گذشته فراهم می کند. دست نخوردگی درونی ذاتی را ایجاد می کند و با فشار همسالان مقابله می کند. به طور قابل توجهی تاب آوری جامعه را بهبود می بخشد.

​

THCRD که در درجه اول ماهیت بازتابی دارد، به ویژه برای کسانی که نمی توانند داستان خود را صدا کنند یا به اشتراک بگذارند، یا در ابتدا از محرک های زمینه ای آگاه نیستند، برای پیشرفت قابل توجه موثر است. موثر است و خطر را برای جوانان، به ویژه جوانان محروم محدود می کند.

​

شركت كنندگان

​

THCRD مستقیماً با گروه‌های زیر و همچنین کارکنان اجتماعی، بهداشت روان و کارگران جوانان که کمک‌های مستمر می‌کنند مؤثر بوده است:

​

• آوارگان بین المللی، پناهندگان، جوانان مهاجر

• جوانان محروم و منزوی اجتماعی، زنان محروم

• جوانان به حاشیه رانده شده اجتماعی با خطرات جنایی، زندانیان نوجوان و مادران زندانی

• جوامع، روستاها، قبایل، جوانان، کودکان و زنان، مبتلا به PTSD، اضطراب، تروما، و ترومای درگیری

• خانواده های داغدار در جوامع درگیری

• جوانان بازگشتی محروم، آسیب دیده پس از جنگ

• قربانیان سوء استفاده در دوران کودکی، سوء استفاده جنسی، استثمار، قاچاق جنسی

• قربانیان خشونت خانگی و سوء استفاده کنندگان از آنها؛ سوء استفاده مبتنی بر ناموس؛ زنانی که با خشونت و آزار مواجه هستند؛ BMER، به برده داری مدرن قاچاق می شود

• معلمان و دانش آموزان پیشگام همزیستی در جوامع درگیری هستند

• جوانان با مشکلات روابط، درگیری ها، خطر خودکشی مواجه هستند

• میزبان جوامع پذیرنده پناهندگان، در معرض درگیری و قربانی شدن.

تا سال 2019، از آنجایی که شرکای ما (سازمان‌های غیردولتی اروپایی، ایالات متحده، خاورمیانه و آفریقا) کارکنان خود را برای دوره‌های آموزشی، آموزشی و راهنمایی معرفی کردند، 64 درصد از شرکت‌کنندگان سابقه قبلی استرس تروماتیک اولیه یا ثانویه را گزارش کردند. بیشتر آنها به عنوان چهره بشریت در زندان ها، مدارس، اردوگاه های پناهندگان، در خیابان ها، در مناطق درگیری فعال عمل می کنند. همیشه با گروه های محروم برای بسیاری، آنها اولین خط حمایت غیررسمی سلامت روان در دسترس هستند. برای برخی، تنها راه بازتوانی از غرق فقر، بیماری روانی و وجود بی‌پیوند است. در سال 2020 کووید به بار اضافه شد و پرستاران و کارکنان خدمات اورژانس را تحت تاثیر قرار داد.

​

گستره THCRD
 

THCRD از سه جزء تشکیل شده است:
 

• جنسیت و تروما: مسیرهای متمایز منتهی به تروما، افسردگی، اضطراب، وسواس، عمل کردن و عمل کردن. جایگاه قفس های اجتماعی در شکل دادن به موقعیت های توقف ما

• مدیریت ترومای روانی: آناتومی و محرک های ترس، اضطراب، تروما، نگرانی و STS. به بن بست رساندن ترس ها؛ توسعه خصوصیات درونی؛ نقش جنسیت و سن در ادراک و تاب آوری؛ حفظ محیط امن؛ استفاده از DASS و HFS به عنوان ابزاری برای نظارت بر ریسک و پیشرفت.

• هفت ستون مقاومت و بخشش. شیوه‌های انعکاسی و خودمراقبتی برای تقویت تاب‌آوری از جمله: غلبه بر تعصب و کلیشه‌سازی؛ حرکت از خشونت تکراری به رها کردن گذشته؛ برخورد با شرم و گناه؛ اهمیت ارتباط؛ انسان سازی مجدد «دیگری»؛ جدا کردن شخص از نفوذ؛ انتخاب بخشش؛ ایجاد یک روایت درونی جدید

​

عواقب

​

• دانش: آناتومی / محرک های اضطراب، ترس، ضربه، انتقام و STS. جنسیت و سن در ادراک، پاسخ و تاب آوری؛ هفت ستون مقاومت و بخشش؛ خودمراقبتی انعکاسی؛ ارتباط؛ اهمیت شرایط ایمن؛ پیشرفت فراتر از واکنش پذیری؛ شکستن موقعیت های توقف؛ DASS و HFS به عنوان ابزاری برای نظارت بر ریسک و پیشرفت

• مهارت ها: توقف ترس و اضطراب. پشت سر گذاشتن گذشته؛ جدا کردن مردم از عمل؛ توسعه و شناخت کیفیت ها؛ کاربرد شخصی فرآیندهای بازتابی THCRD. یک روایت درونی جدید؛ حفظ یک محیط امن

• نگرش ها: انسان سازی مجدد، جدا کردن فرد از عمل. اطلاع دهید، مداخله نکنید. تصمیم گیری درونی؛ انتخاب بخشیدن

• ارزش‌ها: مبتنی بر شواهد، انسانیت/ارزش‌های مشترک ما. هر زندگی برای خودش تصمیم می گیرد

نتایج، با پشتوانه چهارده سال داده های نتیجه تاب آوری DASS، به طور مستقل توسط UN WOMEN، SIDA، DFID، USAID، و مطالعات کنگره ایالات متحده تأیید شده است. نظرسنجی های اتحادیه اروپا که در سال 2018/19 بر روی گیرندگان این سرویس انجام شد، نشان داد که رفاه کارکنان خیریه به صورت خصوصی (86٪) و حرفه ای (80٪) بهبود یافته است، در حالی که به نفع افرادی است که تحت مراقبت آنها هستند (71٪).

​

فرمت های کارگاهی

​

1) به عنوان تجربیات تعاملی آنلاین هفتگی ارائه شده به صورت آنلاین، با پشتیبانی از دسترسی به فیلم ها، کتاب ها، موسیقی زنده، داستان سرایی، جلسات تأملی خودگردان، بحث های گروهی کوچک، جلسات عمومی، بررسی کلیپ های فیلم از رویدادهای زندگی واقعی، تمرین های عملی، نقش بازی، نمایش های عملی، بازی ها، موسیقی، رقص، داستان سرایی، طنز، و تبادلات فرهنگی غیررسمی – به عنوان تنظیمات کاری برای سه جزء (لینک بالا)،
 

2) به عنوان یک استراحت 5-7 روزه، که در آن شرکت کنندگان 24 ساعته با یکدیگر همکاری می کنند و تجربه بازتابی را عمیق تر می کنند، شرکت کنندگان در طول اعتکاف مشارکت می کنند، از یکدیگر یاد می گیرند و برخی از جلسات را رهبری می کنند. شرکت‌کنندگان در یک فضای امن محافظت‌شده و با دقت طراحی‌شده با هم کار می‌کنند که در آن می‌توانند مهارت‌های بازتابی خود را بیشتر توسعه دهند و تغییرات درونی را برانگیزند و مسئولیت تأثیراتی را که در طول مسیر با آنها مواجه می‌شوند بر عهده بگیرند. این غیررسمی، داوطلبانه و خود تشخیصی است که بر پایه یادگیری گروهی بنا شده است. ابزارهایی که به حل مسائل مهم خصوصی یا حساس کمک می کنند، بدون نیاز به در میان گذاشتن افکار خصوصی خود با دیگران.
 

اکثر شرکت‌کنندگان متوجه می‌شوند که دوره‌های آنلاین آنها را قادر می‌سازد انعطاف‌پذیری کافی برای ادامه بدون کمک بیشتر ایجاد کنند. حدود 45٪ تصمیم می گیرند در عقب نشینی چهره به چهره شرکت کنند و مهارت های بیشتری را برای مؤثرتر بودن، هم در داخل و هم در آماده سازی پروژه ها برای ایجاد تغییر در جوامع خود توسعه دهند.

​

تاریخ

​

سرویس THCRD در اروپا (بریتانیا، هلند، دانمارک و آلمان) توسعه یافته است. در سال 2009، UN WOMEN THCRD را مأمور کرد تا به جوامعی که بیشتر در اثر خشونت‌های پس از انتخابات کنیا در سال 2008 فلج شده‌اند، کمک کند. 28 زن جوان در حین برگزاری کارگاه های آموزشی THCRD تحت آموزش قرار گرفتند. SIDA (2012) متعاقباً تأثیر آنها را به عنوان "نمونه مؤثر پیشرو از UN SCR 1325 (سازش زمین)" توصیف کرد. این گروه اکنون به دلیل تأثیر مستمر خود بر انسجام و تاب آوری جامعه به خوبی شناخته شده است.

​

از آنجا، USAID کارگاه‌های آموزشی THCRD را در سال‌های 2015 و 2016 راه‌اندازی کرد که ترکیبی از جوانان رادیکال، جوانان در معرض خطر و بازماندگان خشونت‌های شدید مبتنی بر جنسیت را از شهرک‌های به شدت محروم کنیا هدف قرار می‌داد. بررسی‌های بعدی USAID (2017، 2019) یک تغییر پارادایم را گزارش کرد که اکثریت «به‌طور قابل توجهی تغییر کرده‌اند... برخی حتی به الگوهای جامعه تبدیل شده‌اند». در سال 2017، DFID THCRD را برای ارتش، پلیس و بزرگان شهرداری راه اندازی کرد که نتایج مشابهی داشت.

​

دسترسی THCRD گسترش یافته است. در ایالات متحده به ایالت واشنگتن - با زنان بی خانمان - کمک کرده است. آریزونا با پناهندگان آفریقایی ورودی؛ نیویورک - با جوانان محروم. در اروپا به پناهندگان در دانمارک کمک کرده است. جامعه مسافران در ایرلند؛ زنان آزار دیده و پناهندگان آفریقایی فرانسوی در هلند. با Erasmus+ mobility (2018) به کارگران جوانان (از ایتالیا، هلند، ایرلند و بریتانیا) - کار با جوانان محروم، مهاجران، افراد آواره، قربانیان ازدواج اجباری و خشونت مبتنی بر جنسیت - کمک کرده است تا بازتاب و تجدید کنند - بر زندگی آنها تأثیر بگذارند. خصوصی (86%) و حرفه ای (80%). شش ماه بعد، 71 درصد بهبود قابل توجهی را در برخورد با جوانان در مسئولیت خود گزارش کردند: سومین گروه بزرگ از کارگران جوان که گزارش دادند که از خدمات THCRD به طور قابل توجهی به اندازه کسانی که کمک خود را دریافت می کنند، بهره می برند.

تا سال 2021، THCRD توسط 14 سال شواهد تایید شده مستقل و داده های طولی با بررسی های سلامت روان بالینی شناخته شده بین المللی در مورد اثربخشی و نتیجه (DASS و Heartlands) پشتیبانی شد، که به اصلاحات مداوم اطلاع رسانی می کرد.

​